13 فروردین 1388 / 6 ربیع الثانی 1430 / 2 آوریل 2009

كلنل محمد تقي پسيان قيام خود را درمنطقه خراسان آغازكرد. اين نهضت ازمهمترين حوادث دوره حكومت قوامُ‌السّلطنه محسوب مي شوند.پسيان درزمان مشيرالدّوله به فرماندهي ژاندرمري خراسان منصوب شد و درزمان قوام السّلطنه پرچم مخالفت با حكومت مركزي را برافراشت. قوام و رضاخان هم افراد زيادي ازنظاميان، عشايرو ايلهاي اطراف را برضدّ وي به شورش واداشتند و سرانجام كلنل محمد تقي خان پسيان دردرگيري اطراف قوچان به قتل رسيد و بيش ازصد تن ازياران وفادارش نيزكشته يا اسيرشدند.

نخستين تجاوزهاي رژيم بعثي عراق به مرزهاي كشورمان آغازشد. رژيم بعثي 50 روزپيروزي انقلاب اسلامي درايران تجاوزهاي خود را بطورپراكنده به پايگاههاي مرزي ايران آغازكرد. اين حملات حدود 20ماه ادامه داشت تااينكه دراواخرشهريور1359شمسي ارتفاعات نوسود و پاسگاههاي مهران به طوررسمي به تصرف قواي بعثي عراق درآمد و جنگ تحميلي آغازشد.

در پي قيام مردم مسلمان عراق عليه رژيم خونخوار بعث اين كشور در اوايل اسفند 1369 ش و درگيري شديد بين دو طرف، مزدوران بعثي براي جريحه‏دار كردن احساسات پاك مسلمانان و به ويژه شيعيان، با يورش به زائران روزه‏دار امام علي(ع) و امام حسين(ع) در نجف اشرف و كربلاي معلّي، پس از شهيد و مجروح كردن تعدادي از آنان، به بارگاه ملكوتي اين دو امام بزرگوار اهانت نمودند. همچنين رژيم منفور بعث در روزهاي نوزدهم و بيستم ماه رمضان آن سال به مراسم عزاداري مردم شهرهاي نجف و كربلا و ديگر شهرها يورش برده و ضمن جلوگيري از مراسم، گروهي را دستگير كرده و اين شهرها را تحت كنترل شديد امنيتي قرار دادند. رژيم صدام، مردم عراق را به جرم اين كه مي‏خواهند سرنوشت خود را به دست خود رقم بزنند، مرتكب اين جنايات گرديد. اين اهانت به مقدسات اسلامي كه در معيت و همراهي نيروهاي آمريكايي صورت مي‏گرفت، موجي از اعتراضات عليه رژيم بعث عراق را به وجود آورد و اين رژيم را بيش از پيش، منفور جهانيان نمود. ابعاد جنايات اين رژيم، بعد از سقوط در سال 1382، بر جهانيان آشكارتر گرديد و مردم جهان به عمق جنايات عمال رژيم آگاه‏تر شدند.

روز پايان دوره جشن هاي نوروزي است. در اين روز مردم بنابر يک سنت فرهنگي از خانه ها بيرون و به دشت و صحرا و باغ مي روند تا آخرين روز عيد را در طبيعت و در کنار سبزه و گياه و آب روان چشمه ها و جويبارها به شادي و خوشي بگذرانند. بيرون رفتن از خانه‎ درروز سيزدهم‎ فروردين‎‎ و آن روز را بـه‎ شـادي‎ و تفـريـح‎ گذراندن‎‎ از رسوم‎ ديـريـن ايـرانـي‎ اسـت. در اساطير ايراني‎‎ عمر جهان‎ هستـي 12 هـزار سال‎ است‎ و عدد 12 كه‎‎‎ از بروج‎ دوازده گانـه گرفته‎‎‎ شده است‎ و پـس‎ از دوازده هـزار سـال‎ عمر جهان‎‎ بسته‎‎ مي‎‎ شود و انسان هايي كه در جهان‎‎ هستي‎ وظيفه‎ آنها جنگ‎ در برابر اهريمـن است، پس‎ از دوازده‎ هزار سال‎ بر اهريمـن‎ پيروز مي‎ شوند. از آن‎‎ پس‎ ديگر جهان مادي‎ وجود نخواهد داشت‎ و آدميان‎ به‎‎‎ جايگاه ابدي‎ خويش‎ بـه عـالـم‎ مينو باز مي‎ گردند. با دانستن‎‎‎‎ اين موضوع مي‎ توان گفت‎ كه‎ اولين دوازده‎ روز جشن‎‎ زايش‎ انسان گويا تمثيـلـي‎ از 12 هزار سال‎ زندگي‎ انسـان‎ هـاسـت‎ و از روز سيزدهم‎‎ تمثيلي‎‎ از هزاره‎ سيـزدهـم مـي تواند باشد كه‎ آغاز رهايـش‎ از جهـان‎ مـادي‎ است‎ و از اين‎ رو روز سيزدهم‎ مي‎ توانـد روز بـازگشـت‎ ارواح‎ مـينـو و روز بـزرگ‎ رامـش‎ كيهاني‎ باشد. روزهاي‎ ماه‎‎ در ايران‎ قديم‎ نامي‎ ويژه داشت‎ و هر يك‎ متعلق‎ به‎ ايزدي‎ بود و روز سيزدهـم‎ متعلق‎ به‎‎ ايزد تير يا "تيشتر" ي‎ بود كـه ايزد باران‎ است‎. براي‎ اين‎‎ كه‎ اين ايزد پيروز باشد لازم‎ بود كه‎‎ همه مردمان‎ در نماز از او نام‎ برنـد و از او طلب‎ باران‎ كنند. همچنين‎‎ خـوردن غـذاي‎ روز در دشـت‎ و صحـرا نشانه‎‎‎ همين‎‎ فديه گوسفند بريان اسـت‎ كـه در اوستا آمده‎‎‎‎ و افكندن‎ سبزه هاي‎ تازه دميده نوروزي‎ به‎ آب‎ روان‎ جويبارها از كارهـايـي‎ است‎ كه‎ در اين‎ روز انجام‎ مي‎ دادند. هم‎ اكنون‎‎ نيز در اين روز كه‎ روز طبيعــت‎ نام‎‎ گرفته‎ است‎‎، مردم بنا بر سنت فرهنگي‎ خود همراه‎‎ دوستان‎‎ و خـويشاوندانشان از خــانه خارج‎ مي‎‎ شوند و به‎ دشت‎‎ و طبيعت مي روند تا آخرين‎ روز عيـد را بــه‎ شــادي‎ و تفــريح‎ بگذرانند.

« شريف الدين علي بن محمدحسين استرآبادي » مشهور به ميرسيد شريف اديب و فاضل قرن نهم هجري در شيراز وفات يافت . وي از معاصران سعدالدين تفتازاني و از شاگردان قطب الدين رازي بود . ميرسيد شريف يكي از بزرگترين رجال آغاز عهد تيموري و جامع علوم معقول و منقول بشمار مي رفت . از وي حاشيه اي برحكمتُ العَين نجم الدين دبيران كاتبي باقيست . همچنين شرح مواقف قاضي عضُد و تعليقات بر شمسيه و مُطَوَّلْ از ديگر آثار اوست . در تعيين مذهب مير سيد شريف استرآبادي اختلافات نظر بسيار است . به طوري كه برخي وي را سني مذهب و بعضي از علما اورا شيعه مي دانند . قابل توجه است كه، پدرش سيد شمس الدين محمد، شيعي امامي بوده است .

« ابن اياس» از مورخان معروف مصري متولد شد . انديشه و شخصيت اين مورخ نامي از لابلاي نوشته ها و آثارش به خوبي مشهود است . او همچون ديگر مورخان هم عصرش از اسلوب لغوي خاصي پيروي مي كرد. و علاوه بر بكارگيري لغات ساده و نزديك به فهم عامه با وجود آگاهي از قواعد صحيح كتابت ، غالباً در نقل اخبار، خبر را همانطور كه مي شنيد ذكر مي نمود نه آن گونه كه دستورزبان ايجاب مي كرد . اين شيوه ، آثار ابن اياس را از لحاظ زبان شناسي و مطالعه تحول زبان عربي حائز اهميت ساخته است . از آثار وي مي توان به بدايعُ الزُّهورفي وقايعُ الدُّهور اشاره كرد كه مهمترين اثر تاريخي ابن اياس مي باشد . اين كتاب شامل تاريخ مصراز روزگاران كهن تا حدود سالهاي درگذشت مؤلف است؛ همچنين از شرح احوال سلاطين مصر، تأسيس و افتتاح بناها و بروز بيماريهاي مهلك در اين كتاب مطالب ارزشمندي گردآمده است . ديگر اثر مهم ابن اياس« نسقُ الازهار في عجايب الاقطار» در امور طبيعي و جغرافيايي مي باشد .

محمد عليشاه قاجار دستخط مربوط به احياء مشروطه و تعيين روز انتخابات را صادر كرد . او كه تحت تأثير ايستادگي و مقاومت آزاديخواهان و مشروطه طلبان تسليم شده بود وعده داد تا چند روز ديگر مجلس شوراي ملي نيز داير خواهد شد . در پي اعلان صدور فرمان مشروطه، عده زيادي از مشروطه خواهان كه در حرم حضرت عبدالعظيم و سفارت عثماني تحصن كرده بودند از حرم خارج شدند و به تحصن خويش پايان دادند .

حاج محمد تقي فصيحُ الملك متخلص به شوريده از شاعران گرانقدر ايران در شيراز درگذشت و در جوار آرمگاه سعدي عليه الرحمه به خاك سپرده شد . اودر كودكي نابينا شد اما به مدد هوش و استعداد سرشارش چندان كوشيد كه از اساتيد ادب در قرن چهاردهم هجري گشت . او در سرودن شعر از سبك استادان فارس و خراسان پيروي مي كرد و در سرودن غزل و قصيده نيز از مهارتي بسزا برخوردار بود .

سيدعلي بن محمد بن علي حسيني معروف به ميرسيد شريف جرجاني استرآبادي الاصل در گرگان به دنيا آمد. وي از بزرگان علما و متكلمين حكماي اهل سنت و داراي فهم عميق و فكر دقيق است. وي از شاگردان قطب الدين رازي و از معاصرين ملاسعد تفتازاني و داراي تاليفات گوناگوني مي‏باشد كه الاصول المنطقيه، الترجمان في لغات القرآن و تعريفات و نيز صرف مير از آن جمله‏اند. سيد شريف بعدها از آن همه علوم ظاهري رسمي كه داشته، منصرف شد و قدم به دايره‏ي سير و سلوك گذاشت و در حلقه‏ي درس و تذهيب خواجه علاءالدين نقشبند و ديگر مشايخ آن طريقت جاي گرفت. وفات وي در شيراز روي داد.

«فوشارد» دندانپزشك فرانسوي دندان مصنوعي را اختراع كرد. فوشارد با اين ابداع بسياري ازكساني را كه ازنداشتن دندان رنج مي بردند راحتي بخشيد. فوشارد ابتدا ازدندان مردگان براي ساختن دندان مصنوعي استفاده كرد اما پس ازمدتي ازجنس چيني و سپس پلاتين و طلا براي ساخت دندان مصنوعي استفاده كرد.

اِمريكا وارد جنگ جهاني دوم شد و دراين روز ميان اِمريكا و آلمان جنگ درگرفت. دولت آلمان ازژانويه 1917كشتي هاي اِمريكايي را غرق كرد و درمقابل اِمريكا درماه فوريه به آلمان زنهاره يا اولتيماتوم داد، و سپس روابط خود را بااين كشورقطع كرد. سرانجام پس ازتصويب كنگره اِمريكا ويلسون رئيس جمهوراين كشورورود اِمريكا را به جنگ جهاني اول اعلام كرد.

ماريا زيبيلا مِريان محقق و نقاش آلماني، در دوم آوريل 1647م در نزديكي شهر فرانكفورت آلمان به دنيا آمد. وي از كودكي علاقه فوق‏العاده‏اي به طبيعت داشت و كنجكاوي زيادي درباره آن از خود ابراز كرد. به طوري كه در ده سالگي راز دگرديسي پروانه و تبديل تخم به كرم پروانه را كشف كرد. وي در همين زمان اطلاعاتي درباره پروانه به دست آورد كه تا آن هنگام ناشناخته بود. در آن ايام، چنين كشفي با علوم ديني زمان و كليسا تضاد داشت و آن را نوعي جادوگري مي‏دانستند و فرد كاشف، محكوم به مرگ بود. اما بعدها با تلاش و استدلال‏هاي مِريان، رشته حشره‏شناسي پايه‏گذاري گرديد. او اولين زني بودكه در نورِنْبِرگ آلمان، يك مدرسه نقاشي داير كرد و رنگ‏هاي طبيعي را از بوته جارو و گل افشان و... به دست آورد. ماريان هم‏چنين به عنوان نخستين زن، تنها با همراهي دخترش براي سفري تحقيقاتي راهي مناطق گرمسير استوايى شد و علي‏رغم مشكلات بسيار، موفق گرديد تا نقاشي‏هاي بي‏نظيري از گياهان و حيوانات مناطق گرم ترسيم نمايد. تلاش‏هاي بانو مريان باعث شد تا براي اولين بار، دنياي اروپا اطلاعاتي درباره بعضي حشرات مناطق گرم به دست آورد. كارهاي هنرمندانه او درقالب تصاوير گياهان و حيوانات وحشي مناطق استوايى بر روي كاغذ و پوست، منحصر به فرد و غيرقابل تقليد است. نوآوري‏هاي هنري او در اين زمينه، كيفيات ذهني مريان را به خوبي نشان مي‏دهد و ويژگي ذوقي وي را مشخص مي‏كند، چنانچه قابل مقايسه با ديگران نيست. اين نقاشي‏ها در اولين كتاب طبيعت‏شناسي او با دقت رسم گرديده‏اند. زيبيلا مريان را به راستي بزرگ‏ترين زن نقاش و قلم زن بر روي فلز مس در همه اعصار نيز دانسته‏اند. او با مهارتي غير قابل تصور، با پايه‏گذاري سبكي جديد در نقاشي، حشرات و گل‏ها را مي‏كشيد و با كوشش خود توانست سبك نقاشي طبيعت بي‏جان را به وجود آورد. كتاب‏هاي مريان اولين كتاب‏هاي طبيعت‏شناسي است كه هنوز اعتبار و ارزش خود را حفظ كرده‏اند. از آثار اين محقق و هنرمند بزرگ مي‏توان كتاب نقاشي دگرديسي حشرات استوا را نام برد. هنر ماريا زيبيلا مريان همانند لئوناردو داوينچي نقاش بزرگ ايتاليايي، در زمان خود يگانه بود. مريان در آخرين ماه‏هاي زندگي مبتلابه فلج گرديد و قدرت بينايي‏اش را از دست داد تا اينكه سرانجام پس از عمري تلاش خستگي‏ناپذير، در 13 ژانويه 1717م در 70 سالگي در آمستردام هلند درگذشت.

ميخائيل لاماناسوف اديب و نويسنده مشهور روسي در 26 مه 1711م به دنيا آمد. وي تحصيلات خود را در مسكو و سن پترزبورگ به پايان رسانيد. لاماناسوف در 20 سالگي در آكادمي زبان‏هاي خارجي (اسلاو، يوناني، لاتين) ثبت نام كرد و از موفقيت در دروس، به سال 1736م در آكادمي سلطنتي علوم پترزبورگ پذيرفته شد و از طريق همين آكادمي عازم آلمان گرديد. وي در كنار كسب علم و دانش به مطالعه و پژوهش در آثار ادبي، كلاسيك يونان، روم و آلمان پرداخت. لاماناسوف در 31 سالگي استاديار آكادمي شد و اين امر زمينه‏اي گرديد براي رشد سريع وي و كسب دست‏آوردهاي علمي، به نحوي كه 3 سال پس از ورود به آكادمي به عنوان استاد شيمي پذيرفته شد. وي در سال 1748م يك آزمايشگاه شيمي به راه انداخت و هفت سال بعد در تأسيس دانشگاه مسكو مشاركت نمود كه اين دانشگاه اينك به نام وي "دانشگاه لاماناسوف" خوانده مي‏شود. وي هم‏چنين در سال 1757م به رياست آكادمي نائل آمد. كارهاي علمي لاماناسوف مشتمل بر تحقيق در انبساط گازها و فلزات، نجوم، زمين‏شناسي، اقتصاد و پويش‏هاي قطبي است. وي ضمن تدريس شيمي و انجام آزمايشات مربوط به آن، كتبي را نيز دراين‏باره نگاشت. لاماناسوف براي اولين بار، انجماد جيوه را در 46 درجه سانتي‏گراد زير صفر مشاهده و ثبت كرد. او هم‏چنين درسال 1761م جو سياره زهره را هنگام عبور از خورشيد رصد نمود. فعاليت‏هاي علمي لاماناسوف به حدي رسيد كه او را باني علوم جديد در روسيه نيز پنداشته‏اند. در كنار اين مسائل لاماناسوف به عنوان يك اديب و نويسنده آثاري ارائه نموده است از جمله كتاب دستور زبان روسي، راهنماي كوچك فصاحت و تاريخ قديم روسيه. وي زبان ادبي روسي را دگرگون نمود و ادبيات را به سوي تصنّع و طمطراق سوق داد به همين دليل وي را پدر ادبيات روس مي‏دانند. در كتاب چكامه‏هاي لامانوسوف موضوعات مذهبي جايگاه ويژه‏اي دارند، گرچه در اشعار و آثار وي انعكاسي از دانش‏هاي كلاسيك سراينده به چشم مي‏خورد. لاماناسوف شاعري بود كه از طبقات پايين اجتماع برخاسته بود و در عرصه علم و ادبيات روسيه قرن هجدهم چهره‏اي شاخص و برجسته به حساب مي‏آمد. ميخائيل واسيليويچ لامانوسوف سرانجام در دوم آوريل 1765م در 54 سالگي درگذشت.

هانْسْ كريستيَن اندرسن، نويسنده دانماركي، در دوم آوريل 1805م در خانواده‏اي فقير در يكي از شهرهاي دانمارك به دنيا آمد. وي يازده ساله بود كه پدرش مُرد و چون پولي براي ادامه تحصيل نداشت به قصد آوازخواني به پايتخت رفت. ولي صدايى نداشت و كسي او را تحويل نگرفت و از گرسنگي در حال مرگ بود كه يك مأمور دربار سلطنتي او را پيدا كرد و سپس وسيله ادامه تحصيل او را فراهم ساخت. اندرسن به زودي دبيرستان و سپس دانشگاه را به پايان رساند. وي در ابتدا رمان‏هاي مختلفي را نگاشت و چون موفقيت چنداني كسب نكرد، تصميم گرفت داستان‏هاي كودكان را به صورت ادبي بنگارد. اين كار با استقبال چشم‏گيري مواجه شد و اندرسن پس از مدتي شهرتي عالم‏گير يافت. اين داستان‏ها در رديف زيباترين و در عين حال غم‏انگيزترين داستان‏هايى است كه تا كنون نوشته شده است. يكي از آثار معروف اندرسن، كتاب جوجه اردك زشت نام دارد كه تقريباً شرح حالي از زندگي خود اوست و به خاطر تجارب تلخ دوران كودكيش بود كه به صورت معروف‏ترين نويسنده داستان‏هاي كودكان درآمد و در سراسر عالم طرفداران فراواني يافت. او از 1835 تا 1872م به طور متوسط هر سال يك قصه از نوع قصه‏هاي معروف به قصه‏هاي پريان براي كودكان مي‏نوشت. هانس كريستين اندرسن سرانجام در 4 اوت 1875م در هفتاد سالگي در اوج شهرت و محبوبيت درگذشت.

ساموئل فينلي بريس مورْسْ، مخترع تلگراف، در 27 آوريل 1791م در ايالت ماساچوست امريكا به دنيا آمد. وي از جواني به نقاشي روي آورد و سالياني به اين هنر پرداخت. از اين رو آكادمي بين‏المللي هنرهاي دستي را در سال 1826م تأسيس كرد و در 1832م به استادي نقاشي دانشگاه نيويورك برگزيده شد. مورس در طي اين سال‏ها با برق و فيزيك آشنا شد و به آزمايش‏هاي الكتريكي پرداخت. وي به اين نتيجه رسيد كه هرگاه برق در طول سيم جريان يابد، مي‏توان اخبار را به وسيله آن از جايى به جاي ديگر فرستاد. اندكي بعد آزمايش‏هاي خود را دنبال كرد ولي با اشكالات فراواني مواجه شد. مورس هم‏چنين چون از امور فني كاملاً بي‏اطلاع بود، از جوزف هِنْري، فيزيك‏دان هم‏وطن خود كمك خواست و با استفاده از تجارب و راهنمايى‏هاي او موفق به اختراع الفبايى گرديد كه از خط و نقطه تشكيل مي‏يافت. اين الفبا كه شامل علاماتي مركب از نقطه و خط بود و به وسيله جريان برق ثبت مي‏شد، پايه اصلي انتقال پيام را مهيا مي‏ساخت و به نام مورس شهرت پيدا كرد. در گام‏هاي نخست، مورس علائمي ضعيف را تنها تا فاصله چندمتري مي‏فرستاد و با تلاش مستمر، اين فاصله را تا 1500 متر افزايش داد. با اين حال پس از چندي در 24 مه 1844م، خط تلگراف واشينگتن - بالتيمور را به فاصله ده‏ها كيلومتر راه اندازي كرد و شهرتش فراگير شد. اختراع مورس به سرعت درتمام دنيا پيچيد و از او تجليل فراواني به عمل آمد. ولي اختراعِ مورس چنان ساده بود كه هر كس مي‏توانست نظير آن را بسازد. از اين جهت عده زيادي ادعا كردند كه قبلاً اين كار را انجام داده‏اند. ولي مورس همه را به محاكمه كشيد و پس از محكوم كردن آنها، اختراع را به نام خود ثبت كرد. با اين حال، ساموئل مورس بر خلاف اصول جوانمردي و حق‏شناسي، كمك‏ها و راهنمايي‏هاي جوزف هنري، فيزيك‏دان معروف هم‏وطنش را ناديده گرفت و از مساعده‏هاي ارزنده و بي‏حساب او در اختراع تلگراف سخني به ميان نياورد. ساموئل فينلي مورس سرانجام در دوم آوريل 1872م در 81 سالگي درگذشت.

ژرژ پُمپيدو سياست‏مدار فرانسوي، در سال 1911م متولد شد و از دانش‏سراي عاليِ فرانسه در رشته ادبيات فارغ‏التحصيل گرديد و سپس به تدريس پرداخت. وي در جريان جنگ جهاني دوم به جنبش مقاومت فرانسه پيوست و سپس به عنوان مشاور امور آموزشيِ ژنرال دوگل خدمت نمود. در سال 1958م رياست كابينه به وي واگذار گرديد. وي در اين مقطع نقش قابل ملاحظه‏اي در تشويق دوگل به اعطاي استقلال به مردم الجزاير داشت. در امور داخلي اگرچه پمپيدو با تظاهرات دانشجويى و اعتصابات كارگري مواجه گرديد اما توانست با اعطاي امتيازهاي فراوانْ اعتصابات را متوقف سازد. نوآوري وي در صحنه اروپا، موافقت با حضور انگلستان در بازار مشترك اروپا بود، كه عملي گرديد. وي معتقد بود كه سازش امريكا و شوروي بر سر آلمان بعد از جنگ جهاني اجتناب‏ناپذير است، اما از آن مي‏ترسيد كه اروپا به صورت ساندويچي بين دو ابرقدرت درآيد. و هر كدام، سهم خود را بطلبَد. دوران حكومت پمپيدو نوعي دوران ثبات بود و به گسترش نفوذ و مشروعيت نظام سياسي جمهوري پنجم انجاميد و پايان حكومت او نيز به منزله خاتمه يافتن عصر "گُليسم" در فرانسه بود كه پيروان دوگل را شامل مي‏شد. ژرژ پمپيدو سرانجام در 2 آوريل 1974م در 63 سالگي درگذشت.

روز دوم آوريل هر سال، يادآور سال‏روز تولد هانس كريستين اندرسن، نويسنده مشهور دانماركي است. وي از سال 1835 تا سال 1872م به مدت 37 سال، هر سال قصه‏اي براي كودكان نگاشت و در رديف بهترين نويسندگان دانمارك و در شمار بهترين داستان‏سرايان جهان جاي گرفت. از اين‏رو، به منظور ارج نهادن به كوشش‏هاي وي در خلق آثار داستاني ارزنده كودكان، اين روز (برابر با چهاردهم فروردين) را به عنوان روز جهاني كتاب كودك نام‏گذاري كرده‏اند. هرسال يكي از كشورهاي عضو به عنوان مسئول برگزاري اين مراسم انتخاب مي‏شود و اين كشور، پوستر و پيام روز جهاني را تهيه مي‏كند و براي ساير كشورهاي عضو ارسال مي‏دارد. جمهوري اسلامي ايران نيز در سال 1992م (1371ش) عهده‏دار برگزاري اين مراسم بوده است.

/س